سوره ی مبارکه ی انفال ؛ آیه ی شریفه 29 :
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ يَجْعَلْ لَكُمْ فُرْقَانًا وَيُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ

فارسی=

اي كساني كه ايمان آورده‏ ايد اگر از (مخالفت فرمان) خدا بپرهيزيد براي شما وسيله‏ اي براي جدائي حق از باطل قرار مي‏دهد (و روشن بيني خاصي كه در پرتو آن حق را از باطل خواهيد شناخت) و گناهان شما را مي‏پوشاند و شما را مي‏آمرزد و خداوند فضل و بخشش عظيم دارد .

ترکی =

آی اُ کس لر کی ایمان گئتیریب سوز اَیئم آللاه ( عذابین نان قورخا سوز و ) تقوانی رعایت ائلیه سوز ، « الله » دا سوزا بیر « فُرقان » قورار ( کی حق و باطلی بیلر سوز) و سوزدان «سیَّئه » ( و گوناه ) لاروزی گئیزدَه دَر و سوزی باغیش دار و الله عظمت لی فضلین صاحبی دی !

سوره ی مبارکه ی انفال ؛ آیه ی شریفه 30 :
وَإِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ وَيَمْكُرُونَ وَيَمْكُرُ اللَّهُ وَاللَّهُ خَيْرُ الْمَاكِرِينَ

فارسی=

(به خاطر بياور) هنگامي را كه كافران نقشه مي‏كشيدند كه تو را به زندان بيفكنند، يا به قتل برسانند، و يا (از مكه) خارج سازند، آنها چاره مي‏انديشيدند (و تدبير مي‏كردند) و خداوند هم تدبير مي‏كرد و خدا بهترين چاره جويان (و مديران) است .

ترکی =

و اُوَخ اُ کس لر کی کافری دی لر سئنه مَکر ( و توطئه ) ائلیر دی لر کی سئنی توتالار ( و حبس ائلیه لر ) یا سئنی عولدیره لر یا سئنی ( مکه دَن ) اخراج ائلیه لر ، و ( بو جور ) « مَکر » ائلیر دی لر و الله دا ( اُلارین مکری لرین قاباغینا ) « تدبیر » ائلیر دی و آللاه مکر ائلین لرین یاخچی سی دی!

سوره ی مبارکه ی انفال ؛ آیه ی شریفه 31 :
وَإِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا قَالُوا قَدْ سَمِعْنَا لَوْ نَشَاءُ لَقُلْنَا مِثْلَ هَذَا إِنْ هَذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ

فارسی=

و چون آيات ما بر آنان خوانده شود مى‏ گويند به خوبى شنيديم اگر مى‏ خواستيم قطعا ما نيز همانند اين را مى گفتيم اين جز افسانه ‏هاى پيشينيان نيست

ترکی =

و اُوَخ کی اُلارا بیزیم آیه لری میز اُخونور ، دِئیل لر: قطعی دَن ائشیدیق اَیئم ایستیئاق حتمی دَن بونی تَکین دیئه ئردیق ، دوزدی کی بو اول کی لرین ( بیزدَن قاباخ کی لارین ) افسانه لرین نَن سوؤآی دئیل!

سوره ی مبارکه ی انفال ؛ آیه ی شریفه 32 :
وَإِذْ قَالُوا اللَّهُمَّ إِنْ كَانَ هَذَا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِنْدِكَ فَأَمْطِرْ عَلَيْنَا حِجَارَةً مِنَ السَّمَاءِ أَوِ ائْتِنَا بِعَذَابٍ أَلِيمٍ

فارسی=

و [ياد كن] هنگامى را كه گفتند خدايا اگر اين [كتاب] همان حق از جانب توست پس بر ما از آسمان سنگهايى بباران يا عذابى دردناك بر سر ما بياور

ترکی =

و اُوَخ کی دِدی لر : اللَّهم ( بار پروردگارا ) اَیئم بو ( قرآن ) اُ هَمن حقی دی سئنون یانون نآن اُندا بیزه گئوی دَن داش لاری یاغ دیر یا دا بیزه بیر آغیر لی عذاب گئتیر!

سوره ی مبارکه ی انفال ؛ آیه ی شریفه 33 :
وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَأَنْتَ فِيهِمْ وَمَا كَانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ يَسْتَغْفِرُونَ

فارسی=

ولي خداوند، تا تو در ميان آنها هستي آنها را مجازات نخواهد كرد، و (نيز) تا استغفار مي‏كنند خدا عذابشان نمي‏كند .

ترکی =

و الله اُلاری عذاب ائله میئه جئک بونا گئوره کی سئن اُلارین یانین دا سان و الله اُلاری عذاب ائله میئه جئک بو حالی نان کی اُلار « استغفار » ائلیه لر!

سوره ی مبارکه ی انفال ؛ آیه ی شریفه 34 :
وَمَا لَهُمْ أَلَّا يُعَذِّبَهُمُ اللَّهُ وَهُمْ يَصُدُّونَ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَمَا كَانُوا أَوْلِيَاءَهُ إِنْ أَوْلِيَاؤُهُ إِلَّا الْمُتَّقُونَ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ

فارسی=

چرا خدا آنها را مجازات نكند با اينكه از (عبادت موحدان در كنار) مسجد الحرام جلوگيري مي‏كنند در حالي كه سرپرست آن نيستند، سرپرست آن فقط پرهيزكارانند ولي بيشتر آنها نمي‏دانند .

ترکی =

الله نیئه اُلاری عذاب ائله میئه بو حالین نان کی اُلار ( مؤمن لری) اُ « مسجد الحرام » نان اوزاغ ائلیل لر و اُنین سرپرستی دئیل لر ، دوزدندی کی اُنین اولیا سی « مُتقی » لر دَن سوؤآی دئیل لر، ولاکن اُلارین چوخ لاری ( بونی ) بیل میل لر!

سوره ی مبارکه ی انفال ؛ آیه ی شریفه 35 :
وَمَا كَانَ صَلَاتُهُمْ عِنْدَ الْبَيْتِ إِلَّا مُكَاءً وَتَصْدِيَةً فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ

فارسی=

و نماز و دعایشان در کنار خانه [خدا] چیزی جز سوت کشیدن و کف زدن نبود، پس به کیفر کفری که همواره می ورزیدید، عذاب [دنیا و آخرت را] بچشید .

ترکی =

و اُلارین ناماز لاری « بیت » ( الله الحرام ) دا چیغیرماق و اَل چالماق دان سوؤآی دئیل دی ، اُندا بو عذابی چئشون بونا گئوره کی کفر ائلیر دوز.

سوره ی مبارکه ی انفال ؛ آیه ی شریفه 36 :
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ لِيَصُدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ فَسَيُنْفِقُونَهَا ثُمَّ تَكُونُ عَلَيْهِمْ حَسْرَةً ثُمَّ يُغْلَبُونَ وَالَّذِينَ كَفَرُوا إِلَى جَهَنَّمَ يُحْشَرُونَ

فارسی=

آنها كه كافر شدند اموالشان را براي بازداشتن مردم از راه خدا انفاق مي‏كنند، آنها اين اموال را (كه براي بدست آوردن آن زحمت كشيده‏ اند در اين راه) انفاق مي‏نمايند اما مايه حسرت و اندوهشان خواهد شد و سپس ‍ شكست خواهند خورد. و (در جهان ديگر اين) كافران همگي به سوي دوزخ مي‏روند .

ترکی =

اُ کس لر کی کافر اُلوب لار مال لارین باغیش دیئل لار کی الله یولین نان ( مردومی ) اوزاغ ائلیه لر ، اُندا ( اُلار گئنه بو جور ) تئزدی نَن اُ ( مال ) لارینی باغیش دیا جاق لار ( و خرج ائلیه جئک لر) اُنّـآن سئورا اُلاریچون مایه حسرت اولاجاق ! اُنّـآن سئورا دا مغلوب اُلاجاق لار ( شکست یئیه جئک لر و ) جهنَّمه ساری محشور اُلاجاق لار!

سوره ی مبارکه ی انفال ؛ آیه ی شریفه 37 :
لِيَمِيزَ اللَّهُ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ وَيَجْعَلَ الْخَبِيثَ بَعْضَهُ عَلَى بَعْضٍ فَيَرْكُمَهُ جَمِيعًا فَيَجْعَلَهُ فِي جَهَنَّمَ أُولَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ

فارسی=

(اينها همه) به خاطر آن است كه خداوند (مي خواهد) ناپاك را از پاك جدا سازد و ناپاكها را روي هم بگذارد و متراكم سازد و يكجا در دوزخ قرار دهد و اينها هستند زيانكاران .

ترکی =

بونا گئوره دی کی الله « خبیثی » « طیِّب » دَن آییرآ و خبیثین بعضی سین بعضی سینه قورا اُندا اُلارین هامّی سین چوخال دا، اُندا اُنی جهنَّمه قویئا ، ( بوجور دی کی ) اُلار هَمَن خُسران ( و ضرر ) ائلین لر دی لر!

سوره ی مبارکه ی انفال ؛ آیه ی شریفه 38 :
قُلْ لِلَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ يَنْتَهُوا يُغْفَرْ لَهُمْ مَا قَدْ سَلَفَ وَإِنْ يَعُودُوا فَقَدْ مَضَتْ سُنَّتُ الْأَوَّلِينَ

فارسی=

بكسانيكه كافر شدند بگو: چنانچه از مخالفت باز ايستند (و ايمان آورند) گذشته آنها بخشوده خواهد شد و اگر به اعمال سابق باز گردند سنت خداوند در گذشتگان درباره آنها جاري مي‏شود .

ترکی =

( ای پیامبر ) اُ کس لره کی کافر اُلوب لار دِه : اَیئم ( کفری و لجاجتی ) قورتارا لار اُ ایش لری کی قاباخ دان گعوریب لر اُلار باغیش لانار و اَیئم ( دوباره کفره و گوناها) قعیده لر اُندا قاباخ کی لارین « سنتّی » ( اُلاریچون دا اُلونا و) گعوریلر.

سوره ی مبارکه ی انفال ؛ آیه ی شریفه 39 :
وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّى لَا تَكُونَ فِتْنَةٌ وَيَكُونَ الدِّينُ كُلُّهُ لِلَّهِ فَإِنِ انْتَهَوْا فَإِنَّ اللَّهَ بِمَا يَعْمَلُونَ بَصِيرٌ

فارسی=

و با آنان بجنگید تا هیچ نوع فساد و فتنه [و خونریزی وناامنی] بر جا نماند، و دین [در سراسر گیتی] ویژه خدا شود؛ پس اگر از فتنه بازایستند [با آنان نجنگید] زیرا خدا به آنچه انجام می دهند، بیناست .

ترکی =

و اُلارینان جنگ ائلیون تا هئچ فتنه قالمیا و « دین » هامّی سی آللاهین اُلا ، اُندا اَیئم اُلار ( جنگی ) قورتار دی لار اُندا دوزدندی کی الله اُ ایش لری کی گعوریل لر گئوریرر!

سوره ی مبارکه ی انفال ؛ آیه ی شریفه 40 :
وَإِنْ تَوَلَّوْا فَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَوْلَاكُمْ نِعْمَ الْمَوْلَى وَنِعْمَ النَّصِيرُ

فارسی=

و اگر سرپيچي كنند بدانيد (ضرري به شما نمي‏زنند) خداوند سرپرست شماست، او بهترين سرپرست و بهترين ياور است .

ترکی =

و اَیئم عوز چئوئیره لر اُندا بیلون دوزدندی کی الله سوزون « مولا» ئوز دو – چوخ یاخچی مولا ( و یولداش ) و یاخچی کمک ائلین دی !

سوره ی مبارکه ی انفال ؛ آیه ی شریفه 41 :
وَاعْلَمُوا أَنَّمَا غَنِمْتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَابْنِ السَّبِيلِ إِنْ كُنْتُمْ آمَنْتُمْ بِاللَّهِ وَمَا أَنْزَلْنَا عَلَى عَبْدِنَا يَوْمَ الْفُرْقَانِ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ

فارسی=

و (ای مؤمنان) بدانید که هر چه غنیمت و فایده برید خمس آن خاص خدا و رسول و خویشان او و یتیمان و فقیران و در راه سفر ماندگان (از خاندان او) است، اگر به خدا و به آنچه بر بنده خود (محمّد صلّی اللّه علیه و آله و سلم) در روز فرقان، روزی که دو سپاه (اسلام و کفر در جنگ بدر) روبرو شدند نازل کرده‌ایم ایمان آورده‌اید، و خدا بر هر چیز تواناست .

ترکی =

و بیلون ( آی مؤمن لر ) دوزدندی هر شئی کی غنیمت ( و فایده ) آپاریر سوز اُندا دوزدی کی اُنین « خُمُس » ( بئش دَن بیری ) آللاهین ( حقّی دی ) و رسولین و اُنین یاخین لاری ( ذی القربی ) و یتیم لرین و مسکین لرین و یولدا قالان لارین دی ، اَیئم سوز آللاها و اُنا کی بیز نازل ائلیه میشیق بنده میزه (محمّد صلّی اللّه علیه و آله و سلم) « فُرقان » گئونین دَه اُ گؤن کی اُ ایکی دسته بیر بیری نَه ( بَدر دعوا سیندا ) یئتیش دی لر و الله هر هامّی شئیه قادر دی!

سوره ی مبارکه ی انفال ؛ آیه ی شریفه 42 :
إِذْ أَنْتُمْ بِالْعُدْوَةِ الدُّنْيَا وَهُمْ بِالْعُدْوَةِ الْقُصْوَى وَالرَّكْبُ أَسْفَلَ مِنْكُمْ وَلَوْ تَوَاعَدْتُمْ لَاخْتَلَفْتُمْ فِي الْمِيعَادِ وَلَكِنْ لِيَقْضِيَ اللَّهُ أَمْرًا كَانَ مَفْعُولًا لِيَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَنْ بَيِّنَةٍ وَيَحْيَى مَنْ حَيَّ عَنْ بَيِّنَةٍ وَإِنَّ اللَّهَ لَسَمِيعٌ عَلِيمٌ

فارسی=

در آن هنگام شما در طرف پائين بوديد و آنها در طرف بالا (و از اين نظر دشمن بر شما برتري داشت و كاروان (قريش) پائينتر از شما بود (و دسترسي به آنها ممكن نبود، و ظاهرا وضع چنان سخت بود كه) اگر با يكديگر وعده مي‏گذاشتند (كه در ميدان نبرد حاضر شويد) در انجام وعده خود اختلاف مي‏كرديد، ولي (همه اين مقدمات) براي آن بود كه خداوند كاري را كه مي‏بايست انجام شود تحقق بخشد تا آنها كه هلاك (و گمراه) مي‏شوند از روي اتمام حجت باشد، و آنها كه زنده مي‏شوند (و هدايت مي‏يابند) از روي دليل روشن باشد و خداوند شنوا و دانا است .

ترکی =

اُ زامان کی سوز آشّـاغا طرف دئی دوز و اُلار یوخاری طرف دئی دی لر ، و ( قریشین تجاری ) کاروانی سوزدان آشّاغائی دی؛ و اَیئم سوز وعده قوئی سئی دی سوز ، حتمی دَن اُ وعدئوز دا اختلاف ائلر دوز ، و لاکن اُ أمری ( و ایشی ) کی الله ایستیه ( و اقتضا ) ائله سئه اُلار ! بونا گئوره کی هلاک اُلا هر کس کی هلاک اُلور « بَیِّنه » ( و اتمام حجتی نَن ) اُلا و هر کیم دَه دیری اُلور ( اُ دا )  بیِّنه ئوزی نَن اُلا و دوزدن دی ( و ) حتمی دَن کی الله  چوخ ( دقیق ) ائشیدن ( سمیع و علیم و ) چوخ بیلن دی!