سوره ی مبارکه ی بقره ؛  آیه ی شریفه 282 :
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا تَدَايَنْتُمْ بِدَيْنٍ إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى فَاكْتُبُوهُ وَلْيَكْتُبْ بَيْنَكُمْ كَاتِبٌ بِالْعَدْلِ وَلَا يَأْبَ كَاتِبٌ أَنْ يَكْتُبَ كَمَا عَلَّمَهُ اللَّهُ فَلْيَكْتُبْ وَلْيُمْلِلِ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ وَلْيَتَّقِ اللَّهَ رَبَّهُ وَلَا يَبْخَسْ مِنْهُ شَيْئًا فَإِنْ كَانَ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ سَفِيهًا أَوْ ضَعِيفًا أَوْ لَا يَسْتَطِيعُ أَنْ يُمِلَّ هُوَ فَلْيُمْلِلْ وَلِيُّهُ بِالْعَدْلِ وَاسْتَشْهِدُوا شَهِيدَيْنِ مِنْ رِجَالِكُمْ فَإِنْ لَمْ يَكُونَا رَجُلَيْنِ فَرَجُلٌ وَامْرَأَتَانِ مِمَّنْ تَرْضَوْنَ مِنَ الشُّهَدَاءِ أَنْ تَضِلَّ إِحْدَاهُمَا فَتُذَكِّرَ إِحْدَاهُمَا الْأُخْرَى وَلَا يَأْبَ الشُّهَدَاءُ إِذَا مَا دُعُوا وَلَا تَسْأَمُوا أَنْ تَكْتُبُوهُ صَغِيرًا أَوْ كَبِيرًا إِلَى أَجَلِهِ ذَلِكُمْ أَقْسَطُ عِنْدَ اللَّهِ وَأَقْوَمُ لِلشَّهَادَةِ وَأَدْنَى أَلَّا تَرْتَابُوا إِلَّا أَنْ تَكُونَ تِجَارَةً حَاضِرَةً تُدِيرُونَهَا بَيْنَكُمْ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَلَّا تَكْتُبُوهَا وَأَشْهِدُوا إِذَا تَبَايَعْتُمْ وَلَا يُضَارَّ كَاتِبٌ وَلَا شَهِيدٌ وَإِنْ تَفْعَلُوا فَإِنَّهُ فُسُوقٌ بِكُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَيُعَلِّمُكُمُ اللَّهُ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ

فارسی

اي كساني كه ايمان آورده‏ ايد! هنگامي كه بدهي مدت داري (به خاطر وام يا داد و ستد) به يكديگر پيدا كنيد، آن را بنويسيد! و بايد نويسنده‏ اي از روي عدالت، (سند را) در ميان شما بنويسد! و كسي كه قدرت بر نويسندگي دارد، نبايد از نوشتن - همان طور كه خدا به او تعليم داده - خودداري كند! پس بايد بنويسد، و آن كس كه حق بر عهده اوست، بايد املا كند، و از خدا كه پروردگار اوست به پرهيزد، و چيزي را فروگذار ننمايد! و اگر كسي كه حق بر ذمه اوست، سفيه يا (از نظر عقل) ضعيف (و مجنون) است، يا (به خاطر لال بودن،) توانايي بر املا كردن ندارد، بايد ولي او (به جاي او،) با رعايت عدالت، املا كند! و دو نفر از مردان (عادل) خود را (بر اين حق) شاهد بگيريد! و اگر دو مرد نبودند، يك مرد و دو زن، از كساني كه مورد رضايت و اطمينان شما هستند، انتخاب كنيد! (و اين دو زن، بايد با هم شاهد قرار گيرند،) تا اگر يكي انحرافي يافت، ديگري به او ياد آوري كند. و شهود نبايد به هنگامي كه آنها را (براي شهادت) دعوت مي‏كنند، خودداري نمايند! و از نوشتن (بدهي خود،) چه كوچك باشد يا بزرگ، ملول نشويد (هر چه باشد بنويسيد)! اين، در نزد خدا به عدالت نزديك تر، و براي شهادت مستقيم تر، و براي جلوگيري از ترديد و شك (و نزاع و گفتگو) بهتر مي‏باشد، مگر اينكه داد و ستد نقدي باشد كه بين خود، دست به دست مي‏كنيد. در اين صورت، گناهي بر شما نيست كه آن را ننويسيد. ولي هنگامي كه خريد و فروش (نقدي) مي‏كنيد، شاهد بگيريد! و نبايد به نويسنده و شاهد، (به خاطر حقگويي،) زياني برسد (و تحت فشار قرار گيرند)! و اگر چنين كنيد، از فرمان پروردگار خارج شده‏ ايد. از خدا به پرهيزيد و خداوند به شما تعليم مي‏دهد، خداوند به همه چيز داناست .

ترکی

آی اُ کس لر کی ائیمان گئتیرب سوز هر وقت کی بیر دِینی ( تعهدی ، بعورجی) عُهدهُ ئوزا آلی سوز تا بیر موشخّص زامانا جاق پس اُنی یازون و گئرح سوزون آروزدا بیر کاتب ( یازانچی) عدلینن یازا و کاتب ده یازماخدان عوز چئوئرمیئه ائوجؤر کی الله اُنا عورگئدیب ، پس گئرح یازآ و اُ کسی کی حق اُنون عهده سینه دی دیّئه ( یازیچی یازا) و گرئح آللاه دان کی اُنین ربّی دی قورخا ( تقوا ائلیه) و اُنّان بیر شئی آز ائله میئه ؛ پس ائیَم اُ کس کی حق اُنون دی سفیه ( نا آگاه ، نادان) اُلا یا ضعیف اُلا و یا ئوزی ائلیه بیلمیئه دیئه ( إملا ائلیه ، بیان ائلیه )  پس اُنین ولی سی ( سرپرستی) عدل ئوزینن إملا ائله سین ( دِسین) و ایکی نفر کیشی لرئوزدان شاهد کئچمئگه ، شاهد توتون ، پس ائیم ایکی کیشی یوخئیدی پس بیر کیشی و ایکی آرواد (خانم ، إمره ، زنان) اُ کس لردن کی اُلارین شاهد اُلماقینان راضی سوز ( انتخاب ائلیون ، توتون کی ) ائیَم اُلارین بیرینین یادینّان چیخدی پس اُبیری خانم یادینا گئتیره ، و هر وخ شاهدلری چاغیردیلار ( که شهادت وئره لر) عوز چئوئر میئه لر و یازماخدان اُ مُهلتی نئه جاق آز اُلا یا چوخ اُلا سُست اُلمیون ( سُئومیون ) ؛ بو ائیشئوز آللاه یانئین دا قسط ( و عدالت ) دن دی و شهادت وئرمئگئه مُحکم تر دی و بونا کی شئکئه ( و تردیده) توشمئیه سوز یاخیئن دی ؛ مئگر بیر تجارت حاضر ( نقدی) اُلا کی ئوز آروزدا چوئیره سوز ( آل وئر ائلیه سوز) پس اُندا سوزا گوناهی یوخی کی ائیَم اُ ( معامله نی ) یازمیاسوز و ( اَمّـا ) هر وخت معامله ائلیرسوز شاهد توتون و کاتب و شاهد کئچئن ( نباید کی ) ضرر گؤره لر و ائیَم بو ائیشی گؤرسئوز پس دوزدندی کی بو سوزون فُسوقوزدی ( بو ایش سوزدان فسق و فساد دی ) و آلله دان قورخون آللاه سوزا ( بو ایشل لری) عورگئدیر و آلله هر شئیه چوخ ( عالم و ) بیلنده دی .

سوره ی مبارکه ی بقره ؛  آیه ی شریفه 283 :
وَإِنْ كُنْتُمْ عَلَى سَفَرٍ وَلَمْ تَجِدُوا كَاتِبًا فَرِهَانٌ مَقْبُوضَةٌ فَإِنْ أَمِنَ بَعْضُكُمْ بَعْضًا فَلْيُؤَدِّ الَّذِي اؤْتُمِنَ أَمَانَتَهُ وَلْيَتَّقِ اللَّهَ رَبَّهُ وَلَا تَكْتُمُوا الشَّهَادَةَ وَمَنْ يَكْتُمْهَا فَإِنَّهُ آثِمٌ قَلْبُهُ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِيمٌ

فارسی

و اگر در سفر بوديد، و نويسنده‏ اي نيافتيد، گروگان بگيريد! (گروگاني كه در اختيار طلبكار قرار گيرد). و اگر به يكديگر اطمينان (كامل) داشته باشيد، (گروگان لازم نيست، و) بايد كسي كه امين شمرده شده (و بدون گروگان، چيزي از ديگري گرفته)، امانت (و بدهي خود را به موقع) بپردازد، و از خدايي كه پروردگار اوست، به پرهيزد و شهادت را كتمان نكنيد! و هر كس آن را كتمان كند، قلبش گناهكار است. و خداوند، به آنچه انجام مي‏دهيد، داناست .

ترکی

و ائیَم سفرده سوز و بیر کاتبی تابّادوز پس بیر شئی گرو آلون پس ائیم بعضی لرئوز بعضی لروزا اطمینان ائله دوز پس گئرح اُ کسی کی اُنی امین بیلیب امانتین ( بعورجین وقتینده) قعیطرئه و گرئح آلله دان کی اُنی ربّی دی قورخا ( تقوا ائلیه) و شهادتی (شاهد کئچمئگی) گئیزدَد میه سوز و هر کس اُنی گئیزدَده پس قطعاً اُنین قلبی گوناهکار دی و آلله اُلاری (ائیش لری ) کی گوعوریر سوز بیلیر ( علیم دی ).

سوره ی مبارکه ی بقره ؛  آیه ی شریفه 284 :
لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَإِنْ تُبْدُوا مَا فِي أَنْفُسِكُمْ أَوْ تُخْفُوهُ يُحَاسِبْكُمْ بِهِ اللَّهُ فَيَغْفِرُ لِمَنْ يَشَاءُ وَيُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ

فارسی

آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است از آنِ خداست‏. و اگر آنچه در دلهاى خود داريد، آشكار يا پنهان كنيد، خداوند شما را به آن محاسبه مى ‏كند؛ آنگاه هر كه را بخواهد مى ‏بخشد، و هر كه را بخواهد عذاب مى ‏كند، و خداوند بر هر چيزى تواناست‏ .

ترکی

هر نئی کی گؤئیلرده و هر نئی یئرده دی آللاهین دی و ائیَم اُنی کی ئورئک لروزدای آشیکار ائلیه سوز یا گیزدَده سوز آللاه اُنّان سوزان حساب ائلیه جئک پس هر کسی کی ایسته سه ( لایق اُلسا) باغیشلار و هر کسی ده ایسته سه ( مُستحق اُلسا) عذاب ائلیه جئک و آلله هر شئیه قادیر دی.

سوره ی مبارکه ی بقره ؛  آیه ی شریفه 285 :
آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْهِ مِنْ رَبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ آمَنَ بِاللَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْ رُسُلِهِ وَقَالُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا غُفْرَانَكَ رَبَّنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ

فارسی

پیامبر به آنچه از پروردگارش به او نازل شده، ایمان آورده، و مؤمنان همگی به خدا و فرشتگان و کتاب ها و پیامبرانش، ایمان آورده اند [و بر اساس ایمان استوارشان گفتند:] ما میان هیچ یک از پیامبران او فرق نمی گذاریم. و گفتند: شنیدیم و اطاعت کردیم، پروردگارا! آمرزشت را خواهانیم و بازگشت [همه] به سوی توست .

ترکی

رسول (ص) اُنا ( بو قرآن)کی بیله سینه نازئیل اُلیب دی ائیمان گئتیریب  و مؤمن لر دَه هامّیسی ائیمان گئتیریب لر : آللاها و ملائکه لرینه و کتابلارینا و رسول لارینا ( و دئیب لر : ) بیز هئچ بیر اُنون رسول لارینا فرق قوئی میریق و دئیللر : ( آللاهین دعوتین ) ائشیدیق و إطاعت ائله دیق پروردگارا ( ربَّنا ) سَنون باغیش لاماغئو (ائیستیرئیق) و ( بیلیریئک ) سنه طرف دی قعیدمئک ( لر) .

سوره ی مبارکه ی بقره ؛  آیه ی شریفه 286 :
لَا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا لَهَا مَا كَسَبَتْ وَعَلَيْهَا مَا اكْتَسَبَتْ رَبَّنَا لَا تُؤَاخِذْنَا إِنْ نَسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَلَا تَحْمِلْ عَلَيْنَا إِصْرًا كَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلَا تُحَمِّلْنَا مَا لَا طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا أَنْتَ مَوْلَانَا فَانْصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ

فارسی

خداوند هيچ كس را، جز به اندازه توانايي اش، تكليف نمي‏كند. (انسان،) هر كار (نيكي) را انجام دهد، براي خود انجام داده، و هر كار (بدي) كند، به زيان خود كرده است. (مومنان مي‏گويند:) پروردگارا! اگر ما فراموش يا خطا كرديم، ما را مؤ اخذه مكن! پروردگارا! تكليف سنگيني بر ما قرار مده، آن چنان كه (به خاطر گناه و طغيان،) بر كساني كه پيش از ما بودند، قرار دادي ! پروردگارا! آنچه طاقت تحمل آن را نداريم، بر ما مقرر مدار! و آثار گناه را از ما بشوي! ما را ببخش و در رحمت خود قرار ده! تو مولا و سرپرست مايي، پس ‍ ما را بر جمعيت كافران، پيروز گردان !

ترکی

الله هئچ کسی موکلّف ائله مئز مئگر اُنین توانی ( وُسعی) جاندا ! هر نئه ( یاخچی ) کسب ائله سه ئوزینین دی و هر نئه ده ( پیس لئیک) ائله سَه ئوز علیه ی نئه دی ؛ ربَّنا ( پروردگارا) بیزی ائیم ( سَنون فرمایشاتوئی) یادّان چیخاردیق یا دا خطا ائله دیق مؤاخذه ( محاسبه و مجازات)  ائله مئه پروردگارا ( بیزیم ربّی میز) و بیزه چئتین نئیک ( إصری تحمیل ائله مئه) چاتما اؤجور کی بیزلردن قاباخکی لارا اُنی چاتیب سان ! رَبَّنا ( بار إلاها ) بیزه مُحوَّل ائله مئه ( تاپیشیرما) اُنی کی بیزیم اُنا طاقتی میز یوخدی ! و بیزدن عفو ائله و بیزی باغیش دا و بیزه رحمت ائله ؛ سَن بیزیم مولامیز سَن پس بیزی قوم کافر لره نُصرت وئر.

إلاهی آمین یا ربَّ العالمین
صَدَقَ اللهُ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ وَ صَدَقَ رَسُولُهُ النَّبِیُّ الْاَمِینُ الْکَرِیمُ وَ نَحْنُ عَلی ذَالِکَ مِنَ الشَّاهِدِینَ وَالشَّاکِرینَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ رَبَّـنَا تَقَـبَّلْ مِنَّـآ اِنَّـکَ اَنْتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ